அ.ராமசாமி எழுத்துகள்

இந்தியாவைப் பொறுத்தவரை ஈழத்தமிழர் பிரச்சினை அயலக உறவுத்துறையின் வழிகாட்டுதலில் கவனமாகும் ஒரு பிரச்சினை மட்டுமே. எப்போதும் அதுமட்டுமே. ஆனால் தமிழ்நாட்டு அரசியல்வாதிகளுக்கும் தமிழர்களுக்கும் சமமற்ற இரண்டு இனங்களின் உரிமை மற்றும் தன்னாட்சி சார்ந்த முரண்பாடுகளின் சிக்கல். இவ்விரண்டும் கடந்த ஐம்பது ஆண்டுகளாகச் சந்தித்துக் கொண்டதேயில்லை. சந்தித்துக் கொள்ளும் ஒன்றாக ஆகிவிடக்கூடாது என்பதில் இந்தியஅரசு/அதிகாரவர்க்கம் கவனத்தோடு இருந்தது; இருக்கிறது.

சென்னையிலிருந்து கிளம்பிய இண்டிகோ விமானம், கோவை விமான நிலையத்தில் தரையிறங்கியபோது ‘எடுத்தது கண்டனர்; இட்டது கேட்டார்’ என்ற கம்பனின் வரி நினைவுக்கு வந்தது. மீனம்பாக்கம் விமான தளத்திலிருந்து கிளம்பும்போது நேரம் 04.45. ஒரு விசும்பலுடன் மேலே ஏறியது. அந்த விசும்பல் முடிந்து சின்னதான இடித்தலோடு கோவையில் தரையிறங்கும்போது நேரம் 05.35.

பூக்கும் தருணங்கள் தொடங்கிவிட்டன கனடாவுக்குள் சரியாக 30 நாட்கள் இருந்தேன். அமெரிக்காவின் நியுயார்க் மாநிலம் பப்பல்லோ விமான நிலையத்தில் இறங்கிச் சாலை மார்க்கமாக ஒட்டாவா நகருக்குப் போனேன். போகும் பாதையெங்கும் வயல்களும் தோட்டங்களும் வனங்களும் நீர்ப்பரப்புகளுமே கண்ணை நிரப்பின. போகும் பாதையில் நிரம்பிய பச்சையம் மொத்தப் பயணத்திலும் கூடவே இருந்துவிட்ட தாகத் தோன்றுகிறது. ஒருவேளை ஒட்டாவாவுக்குப் பதிலாக டொரண்டோவில் இறங்கியிருந்தால், இப்படித் தோன்றியிருக்காதோ என்று மனம் நினைக்கிறது. வானுயர்ந்து நின்றிருக்கும் கட்டடங்களே மனதை முதலில் ஆக்கிரமித்திருக்கும். பேரங்காடிகள், காட்சிக்கூடங்கள், அருங்காட்சியகங்கள், கல்விக்கூடங்கள், வீடுகள், அலுவலகங்கள், சாலையின் பரப்புகள், போக்குவரத்துகள், கார்கள், டிராம்கள் என நவீனத்துவ அடையாளங்கள் பிடித்துக்கொண்டிருக்கும்.

கோடைவிடுமுறைக்குப் பின் மூத்த பேரன் (மகள் வழி) ஹர்ஷித் நந்தாவுக்கு வகுப்புகள் ஆரம்பித்துவிட்டன. ஆரம்பித்து இரண்டு வாரங்கள் ஆகின்றன. நானும் சில நாட்களில் எனது காலை நடையாகப் பள்ளிக்குப் போய்த் திரும்பினேன். அப்போது அங்கே மைதானத்தில் இசைக்குழுவிற்கான பயிற்சி நடந்துகொண்டிருந்தது. அதில் அவனும் ஓர் உறுப்பினர்.

பெரு நகரத்தின் நடுவில் ஒரு சிற்றங்காடிக் கூடங்கள் நேற்றும் இன்றும் நண்பர் கவி.சேரனோடு இருக்கிறேன். அவரது குடியிருப்பு டொரண்டோ நகரின் மையப்பகுதியான டென்சன் அவென்யூ. வானைத் தொடும் பல்லடுக்குக் கோபுரங்களாக நிற்கும் கட்டடங்களுக்குள் நிற்கும் வரிசை வீடுகளில் ஒன்று அவரது வீடு. வீட்டுக்குப் பக்கத்தில் ஒரு சிறு பூங்கா இருக்கிறது. அதன் ஒரு மூலையில் தொடங்கி அங்காடித்தெரு தொடங்குகிறது. ஒவ்வொரு அங்காடியிலும் ஒரு வகைச் சாமான்கள் மட்டுமே விற்கும் கடைகள் இருக்கின்றன. மசாலா சாமான்கள் என்றால் எல்லாவகைப் பொருட்களையும் விற்கும் விதமாக ஒரு கடை. காய்கறிகள் என்றால் அதற்கு மட்டுமே ஒரு கடை. மீன் வெட்டித்தரும் தனிக்கடை. இப்படி துணிக்கடை, காலை உணவு மட்டும் தரும் உணவகம், மதிய உணவு, இரவு உணவுக்கெனத் தனிக்கடைகள். பல் பொருள் அங்காடி என்ற நிலைபாட்டுக்கெதிராகத் தனித்தனி அங்காடிகள். அந்த அங்காடிகளில் உலகின் பலநாட்டுச் சிறு வியாபாரிகளும் இருக்கிறார்கள். இந்திய உணவுவிடுதியும் இருக்கிறது. ஈழத்தமிழர்களும் கடையை வாங்கி நட த்துகிறார். காலாற நடந்து காய்கறிகளை வாங்கிவிட்டு மதிய உணவை முடித்துக் கொண்டு திரும்பினோம்.   இரண...

  ஒட்டாவா> டொரண்டா < ஒட்டாவா டொரண்டாவில் 5 நாட்கள் இருப்பதற்கான பயணத்திட்டத்தில் போகும்போது பேருந்துப்பயணம் ; வரும்போது இருப்பூர்திப் பயணம் என்பது முன்பே முடிவான . இரண்டு பயணமுறைகளிலும் பயண நேரத்தில் பெரிய கால வேறுபாடு இல்லை. பேருந்துப் பயண நேரம் 5 மணி 5 நேரம் . ரயிலில் 30 நிமிடங்கள் குறைவு. ஒட்டாவாவிலிருந்து காலை 7 மணிக்குக் கிளம்பும் பேருந்து பகல் 12 மணிக்குப் போய்ச்சேர்கிறது. நான் ஒட்டாவாவின் இரண்டாவது நிறுத்தத்தில் ஏறி, டொரண்டோவில் கடைசி நிறுத்தத்திற்கு முந்திய ஸ்கார்புரோவில் இறங்க வேண்டியவன். அதனால் எனது பயண நேரம் 4 மணி 30 நிமிடம்தான்

மூன்றுமாதப் பயணம் என முடிவானபோது பெரும்பாலும் சந்திப்புகளும் நிகழ்வுகளும் திட்டமிடப்பட்டன. அமெரிக்காவில் ஜூன் மாதம் இருப்பது என்றும் ஜூலையில் கனடாவிற்குப் போய்விட்டுத் திரும்பவும் ஆகஸ்டு முதல் வாரம் திரும்பிவிடுவது என்றும் திட்டம். அமெரிக்காவில் இருக்கும் சில நண்பர்கள் இந்த ஆண்டும் பெட்னா நிகழ்வுக்கு வாருங்கள் என்றார்கள். ஆனால் 2016 நியூஜெர்சியில் நடந்தபோது கலந்துகொண்ட நிலையில் திரும்பவும் அழைப்புக் கிடைக்காது என்று அதே தேதியில் வேறு இடத்தில் குடும்பத்தினரின் சந்திப்புக்கு ஏற்பாடு செய்திருந்தோம்.

என்னைப்போலவே ஊர் சுற்றுவதில் ஆர்வமுள்ள நண்பர் ஒருவர் ‘ ஒரு ஊருக்குப் போய்த் தங்கவேண்டுமென்றால், முதலில் சென்று சில மணி நேரங்களை அருங்காட்சியகங்களில் செலவழிக்க வேண்டும்’ என்பார். ஆனால் நான் புதிய இடம் ஒன்றில் ஒரு வாரத்திற்கும் மேல் தங்க வேண்டும் என்றால், அந்த இடத்தில் திரை அரங்குகள் எங்கே இருக்கிறது? எனக் கேட்டுக்கொள்வதைப் போலவே, பத்திரிகைகள் விற்கும் கடை எங்கே இருக்கிறது? என்று தெரிந்துகொள்வேன். அதேபோல் பொது நூலகம் எங்குள்ளது என்றும் கேட்டுக்கொள்வது வழக்கம்.

இந்திய நகரங்கள் பலவற்றில் இன்றும் கூட வீட்டுக்குப் பக்கமாக வரும் தள்ளுவண்டிகளையும்  பழவண்டிகளையும் எதிர்பார்த்துக் காத்திருப்பவர்கள் தான் அதிகம். கோவை மாநகரத்தில் நான்கு தளக்கட்டடத்தில் குடியிருக்கும் எங்களுக்குத் தேவையான கீரை வகைகளையும் காய்கறிகளையும் வாரம் ஒருமுறை கொண்டுவரும் காய்கறி வண்டி ஒருமணி நேரம் நின்று விற்பனை செய்துவிட்டுத்தான் போகும்.   எனது பாண்டிச்சேரி வாழ்க்கையிலும் நெல்லை, மதுரை வாழ்க்கையிலும் பலசரக்குச் சாமான்களுக்கு மட்டுமே அங்காடிகள் செல்லும் வழக்கம் இருந்தது.  வீடுதேடி வரும் மீன்காரர்களிடம் வாங்கும் மீன்கள் பழைய மீன்களாக இருக்குமோ என்று அச்சமில்லாமல் வாங்கலாம். மீன் சந்தையில் விற்கும் மீன்கள் குளிர்சாதனப் பெட்டிகள் வைத்து எடுக்கும் வசதிகளோடு இருக்கும். ஆனால் மிதிவண்டியிலும் இருசக்கர வாகனத்திலும் வருபவர்கள் அன்றாடம் வாங்கி விற்பனை செய்பவர்கள்.  மேற்கு நாடுகளில் வீடு தேடிவரும் அங்காடிகள் என்ற எண்ணமே இல்லை, ஒவ்வொன்றுக்கும் தரம், பாதுகாப்பு ரசீதுபோடுதல் என்பது முக்கியம் என்பதால் அங்காடிகளுக்குப் போய் பொருட்கள் வாங்குவதே நடக்கிறது 

இந்திய விவசாயத்தின் பெருங்குறை நானொரு சிறுவிவசாயக் குடும்பத்திலிருந்து வந்தவன். எங்கள் விவசாயம் நஷ்டமான விவசாயமாக இருந்ததற்கு முதல் காரணம் விளைச்சலைச் சேமித்து வைக்கக் கொள்கலன் எதுவும் இருக்கவில்லை என்பதே. நான் ஆரம்பப்பள்ளியை முடித்தபோது வீட்டின் உறுப்பினர்கள் 10 பேர். பத்துப் பேரும் ஒன்றாக உட்கார்ந்து சாப்பிட வீட்டில் இடம் இருந்ததில்லை. பெரும்பாலும் வீட்டிற்கு முன்னால் இருக்கும் திண்ணையிலும் தொம்பரைக் கற்களிலும் தான் அமர்ந்து சாப்பிடுவோம்.ஆனால் தோட்ட விவசாயமும் காட்டு விவசாயமும் இருந்தது. 60 மூடை நெல்லும் 25 மூடை நிலக்கடலையும் ஒரே நேரத்தில் அறுவடை செய்தார்கள். அதனை எல்லாம் களத்து மேட்டிலிருந்தே விற்பனைக்குக் கொண்டுபோவார்கள். அல்லது வியாபாரிகள் வந்து வாங்கிப் போய்விடுவார்கள்.

ஒட்டாவா: இடையில் ஓடும் ஆறு நகர நாகரிகம் ஆற்றுப்படுகைகளில் உருவானதாக வரலாறு சொல்கிறது. இந்திய ஆறுகளின் பெருக்கத்தால் உருவான வேளாண்மைச்சமூகம் அதன் கரைகளில் பெருநகரங்களை உருவாக்கியிருப்பதைத் தமிழ்நாட்டில் பார்க்கிறோம். மதுரையின் கரையில் இப்போதிருக்கும் மதுரைக்கும் முன்னால் நதிக்கரையோர நகரமாகக் கீழடி இருந்திருக்கலாம் எனப் புதிய தொல்லியல் ஆய்வுகள் சொல்கின்றன. ஆனால் புத்துலகங்களான அமெரிக்காவும் கனடாவும் ஓடும் ஆறுகளின் பெயர்களிலேயே நகரங்களை உருவாக்கியுள்ளன. அதிலும் வேளாண்மை நாடான கனடா ஆறுகளின் பெயரிலும் ஏரிகளின் பெயரிலும் பெருநகரங்களைக் கொண்டிருக்கிறது.

நீளும் வாரக்கடைசிப் பயணமாக அமெரிக்காவின் 3 மாநிலங்களில் சுற்றி விட்டுக் கனடாவின் ஒட்டாவா நகருக்கு வந்தாகிவிட்டது. மூன்று நாட்கள் ஓய்வாக நகர்ந்துள்ளன. மகன் ராகுலனின் வீடிருக்கும் பகுதி கனாட்டா ஒட்டாவாவின் தென்கிழக்குப் புறநகர்ப் பகுதி. வரிசைவீடுகள் அதிகம். முக்கியமான தகவல் தொழில்நுட்பக்கூடங்கள் இங்கேதான் இருக்கின்றன.

அமெரிக்காவின் பிலடெல்பியா நகரைப் பார்க்கும் திட்டம் எனது பயணத்திட்டத்தில் இல்லை. எதிர்பாராது நடந்துவிட்டது என்றுதான் சொல்லவேண்டும். கனடாவில் ஒருமாதம் இருந்தபின்பு திரும்பவும் டல்லாஸ் வரவேண்டும். டல்லாஸுக்கு ஒட்டாவாவிலிருந்து நேரடியாக விமானம் இல்லை. அங்கிருந்து டொரண்டோவுக்கோ, மாண்ட்ரியாலுக்கோ போய் விமானம் ஏறவேண்டும். ஒட்டாவிலிருந்து ஒரு உள்நாட்டு விமானம் ஏறித் திரும்ப அமெரிக்காவிற்குள் நுழையும் பன்னாட்டு விமான சேவையைப் பெறவேண்டும். முதலில் போட்ட திட்டப்படி மாண்ட்ரியாலுக்குக் காரில் போய் அங்கிருந்து விமானமேறி டல்லாஸ் போகும்படியாக பயணச்சீட்டுப் போட்டிருந்தோம். ஏற்கெனவே மாண்ட்ரியால் பார்த்துவிட்ட நிலையில் புதியதொரு ஊரைப் பார்த்துவிட்டு அனுப்பிவைக்கலாம் என்று மகன் நினைத்தார்.

அந்த விமானப் பயணத்தில் முதல் வரிசையில் இடம் கிடைத்தது. ஒருவரிசைக்குப் பத்துப் பேர் வீதம் அமரும் அகலமான விமானம். அதேபோல் 100 க்கும் அதிகமான வரிசைகள் இருந்தன. சாதாரணக்கட்டண இருக்கையில் முதல் வரிசை. எனக்கும் மனைவிக்கும் வலது ஓரத்தில் இரண்டு இடங்கள்.அந்த இடங்களுக்கான குறிப்பெண். 15/I,15/J.

ஒவ்வொரு வாரக்கடைசியிலும் ஒரு பெருநகரம் பார்த்தல் என்னும் திட்டத்தில் டல்லாஸ் நகரிலிருந்து போய்த்திரும்புதல் அல்லது ஒருநாள் தங்கித் திரும்பிவிடும் வகையில் பயணங்களைத் திட்டமிட்டோம். அதன்படி ஒருநாள் பயணமாக ஒக்கலகாமா போய்வந்த து முதல் பயணம். அடுத்த பயணங்களான ஆஸ்டின், சான் அண்டனியோ, ஹூஸ்டன் என்பனவெல்லாம் இருநாள் பயணங்களாக அமைந்தன. வேலை நாட்களில் மாலை நேரச்சிற்றுலாவாக டல்லஸ் நகரங்களைப் பார்க்க முடிந்தது.

டெக்சாஸ் மாநிலத்தில் பார்க்கவேண்டிய பெருநகரங்களில் ஒன்றாக ஹூஸ்டன் இருக்கிறது. எங்கள் பயணத்திட்டத்தில் அந்நகரைப் பார்க்கும் தேதியைக் குறித்து வைத்திருந்தோம். பக்கத்து மாநிலமான ஒக்லகாமாவிற்கு அடுத்துப் போகும் ஊராக ஹூஸ்டனே இருந்தது.காரணம் அங்கிருக்கும் நாசா விண்வெளி ஆராய்ச்சி நிலையத்தைப் பார்ப்பது. பேரன் ஹர்ஷித் நந்தாவின் இலக்காக இருப்பது வான்வெளி சார்ந்த படிப்பும் பயணமும். சிறுவயது முதலே வான்வெளி குறித்து வாசிப்பதும் விண்ணில் பறக்கும் விமானங்கள், ராக்கெட்டுகள், விண்கலங்கள் போன்றவற்றையும் அவற்றை அனுப்பும் நிலையங்களையும் இணைத்துக்கட்டும் விளையாட்டில் ஆர்வமாய் இருப்பான். அவனது பிறந்தநாளுக்கு வாங்கித்தந்த பரிசுப்பொருட்கள் பெரும்பாலும் ‘லெஹோ’ சேர்மானப் பாகங்களாகவே இருக்கும்.

ஒட்டாவா சிவன் கோவில் தேர்த்திருவிழாவில் கலந்துகொள்ள க்யூபெக் நகரிலிருது வாகன ஏற்பாடு செய்யப்பட்டிருக்கிறது. சிவன் அருள் பெற விரும்புபவர்கள் முன்பதிவுக் கட்ட்டணமாக 35 டாலர் செலுத்திப் பதிவு செய்துகொள்ளலாம் என்ற விளம்பரத்தை முகநூலில் ஒருவாரம் முன்பு பார்த்தேன். அப்போதே அந்த த்தேரோட்ட நிகழ்வைப் பார்த்துவிடுவது என முடிவு செய்து மகன் ராகுலனிடம் விசாரித்தபோது ஒவ்வொரு வருடமும் ஜூலையில் தான் நடக்கும் போகலாம் என்று சொல்லிவிட்டார். இன்று (15/07/2023) காலை தான் அந்தத்தேரோட்டம்.

அமெரிக்காவிற்கு வந்து இரண்டாவது வாரத்தின் கடைசி நாட்களான சனி, ஞாயிறில் பார்க்க விரும்பிய முக்கிய இடம் சான் அண்டோனியா. அங்கிருக்கும் அருங்காட்சியகங்களும் நதியில் மிதக்கும் படகுப்பயணமும் தவிர்க்கக்கூடாதவை என்ற பட்டியலில் இருந்தன. அத்தோடு சான் அண்டோனியா போகும் வழியில் தான் டெக்சாஸ் மாநிலத்தின் நிர்வாகத்தலைநகரமான ஆஸ்டினும் இருக்கிறது.

டெக்சாஸ் மாநிலத்தில் பார்க்கவேண்டிய நகரங்கள் வரிசையில் இரண்டாவதாக இருந்தது சான் அண்டோனியோ. உலக வரலாற்றில் பாதுகாக்கப்படவேண்டியன என்று கருதும் நினைவுச்சின்னங்களைத் தனது பொறுப்பில் எடுத்துக்கொண்டு பாதுகாக்கும் பொறுப்பை வலியுறுத்துகின்றது யுனெஸ்கோ மரபுக்காப்பகம். சிறப்பு நிதி கிடைக்க ஏற்பாடுகிறது. சான் அண்டோனியோ நகரத்து அலோமா ஆவணக்காப்பகம் அப்படிப் பட்டியலிடப்பட்ட ஒன்று. அத்தோடு நகரின் குறுக்கே ஓடும் ஆண்டோனியா நதியும் சிறப்பான சுற்றுலா வாய்ப்புகளை உருவாக்கித் தந்திருக்கிறது.

ஊர்ப்பெயரை முன்னொட்டாக கொள்வது தமிழ்ப் பெயரிடல் மரபு. அதனை அறிந்துள்ள நா. கணேசன் தனது பெயரை இப்படி வைத்துக்கொண்டுள்ளார். பொழில்வாச்சி என்பது பொள்ளாச்சி என அழைக்கப்படும் நகரத்தின் தொன்மைப் பெயர். நா.கணேசன் இப்போது இருப்பது அமெரிக்காவின் டெக்சாஸ் மாநிலத்து ஹூஸ்டன் நகரில். பணியாற்றியது அமெரிக்காவின் ‘நாசா’ வான்வெளி ஆராய்ச்சி விஞ்ஞானியாக. ராக்கெட் தொழில் நுட்பப் பணியில் உயர்நிலை விஞ்ஞானியாகப் பணியாற்றியவர். இப்போது அமெரிக்காவின் விமானப்படைப்பிரிவுக்கு அறிவியல் தொழில்நுட்பங்களைத் தரும் நிறுவனமொன்றில் பணியாற்றுகிறார்.